De rook trekt langzaam op. Wat er overblijft zijn de puinhopen na twee raadsvergaderingen waar geheel onterecht een zeer goede wethouder naar huis is gestuurd, een prachtig plan voor woningbouw is afgeschoten en het wederzijds respect binnen de gemeenteraad zeer ver te zoeken lijkt.
Ik richt me in deze blog aan de fractie van Lijst Fier. Met veel vertrouwen keek ik na de verkiezingen uit naar een situatie met een ruime fractie van Lijst Fier (LF). Jullie partijprogramma spreekt aan het is zelfs vergelijkbaar met dat van ons. Ik verwachte een soepele coalitievorming met een frisse wind van LF in combinatie met ervaring op lopende dossiers van NLV. Verbeterpunten in mijn ogen zijn communicatie naar de burgers, maar ook dat vinden beide partijen belangrijk. Dus dat zou wel goed komen. Ik vind het oprecht jammer om te zeggen dat ik me daar geweldig in vergist heb.
De toon bleek anders, het woord samen werd door jullie anders geïnterpreteerd. Gekscherend noemde wij het eerste verkennende bezoek voor de formatie bij jullie de audiëntie. Want zo voelde het. Jullie als grote winnaar, wij de afgedroogde partij die maar eens moest afwachten welke kruimels er nog overbleven. Verbaasd waren we. We snapten het ook wel (zelfreflectie). De bevolking heeft gesproken. Maar op gegeven moment hield het op. De wijze waarop we politiek wensen te bedrijven ligt mijlenver van de manier waarop jullie dat doen. De manier waarop er is omgegaan met de aankoop van Dorpsstraat 154 maakt het allemaal duidelijk. We kwamen niet tot elkaar. Onze ziel verkopen was net een stap te ver. We hebben de informateur gemeld dat we hier niet mee door konden/wilden gaan.
Henk, na jouw afscheiding van Groen Wit moesten we allemaal even wennen aan jouw nieuwe positie, maar al snel groeide ook respect voor de manier waarop je je opstelde. Altijd goed voorbereid, beleefd en neutraal. Prettig om mee samen te werken. Van ondernemer tot oudere, voor iedereen stond je op als het maar rechtvaardig en goed voor het algemeen belang was. Vandaar mijn verbazing over de nu ontstane situatie waarbij je opeens een hele andere versie van jezelf lijkt te zijn.
Ik doel natuurlijk op de raadsvergadering van 23 mei en dan in bijzonder het interpellatiedebat over Dorpsstraat 154 van de familie Bankras. Helaas ging het niet over de inhoud. Ik kan je uit mijn hoofd een lijst met mensen aanleveren die maar wat graag in aanmerking komen voor een studio zodat we ze hier kunnen houden. Jonge moeders die nu met kinderen op een kamertje wonen, personeel dat zich hier graag wil vestigen, het raadslid dat nu in een tent woont, de net afgestudeerde ZZP-er die graag haar brood op Vlieland wil en kan verdienen en nog bij haar ouders woont. Jonge ondernemers, met nieuwe ideeën, die naar de wal vertrekken omdat ze geen eigen plek kunnen krijgen. Dit zijn ook vrijwilligers, mantelzorgers en bestuursleden. DAAR GAAT HET OM!
Wat laten jullie hier gebeuren? Dit alles staat zo ver van jullie eigen overtuigingen af. Wat is er over van en ik citeer direct vanaf jullie homepagina: Samen het verschil maken. Een partij die opkomt voor de belangen van alle inwoners op het eiland, die mensen en organisaties duurzaam aan elkaar verbindt en waarbij iedereen welkom is. Constructieve samenwerking, duidelijk richting geven, scherp zijn op de inhoud en goed luisteren naar elkaar zijn kenmerkend voor de frisse en nuchtere politiek waar Lijst Fier voor staat.
Goed luisteren naar elkaar is een kwalificatie die jullie tot nu toe in mijn ogen niet hebben laten zien. Dat bleek wel tijdens het interpellatiedebat waarin Wethouder Visser nog eenmaal de hele gang van zaken rond aankoop van Dorpsstraat 154 van A tot Z met naam en toenaam uit de doeken deed. Alles wat gezegd werd was tegen dovemans oren. Dick moest weg, dat was het doel. Onterecht of niet, daar ging het niet meer om. Nu willen jullie terugkomen met 2 wethouders van lijst Fier. Ik vind het nogal wat. Macht, opportunisme en megalomaan gedrag. Frustreren en verhoudingen om zeep helpen. Dit is absoluut niet in het algemeen belang van ons allen. Sterker, jullie leggen hiermee een bom onder alles wat de laatste jaren zorgvuldig is opgebouwd. Met welk doel?
Kijk wat we als kleine gemeente hebben gerealiseerd de afgelopen jaren. Henk, daar was jij ook bij. Wat is er toch gebeurd dat jullie zo ten strijde trekken en met welk doel? Weegt dat doel echt zo zwaar dat je notabene een motie van wantrouwen in stemming brengt?
Robert, juist jij zou toch beter moeten weten. Je hebt reeds vele functies in het gemeentehuis bekleed. Je weet als geen ander hoe belangrijk het is dat er een stabiele organisatie staat. Je zet hiermee alles op scherp. Dossiers liggen stil, de formatie is niet af. Wethouder de Ruijter heeft haar ontslag aangegeven, de vakantieperiode komt eraan. Ik kan me voorstellen dat ambtenaren op dit moment niet met veel vertrouwen naar de komende periode uitkijken. Nogmaals, wat wil je hiermee bereiken? Wat is jouw agenda? Welk doel wil je behalen? Denk je nou echt dat je Vlieland hiermee een dienst bewijst? Ik weet niet precies wat de omstandigheden van je vertrek destijds waren, maar dat was volgens mij niet vrijwillig? Het kan toch niets te maken met enige rancune, want dat zou wel een ernstige integriteitskwestie zijn. Dat hoop ik niet. Maar wat is het dan wel? Wellicht komen we daar nog eens achter.
Jullie hadden het ook over je veilig voelen in de raadsvergadering. Wat denk je dat dit doet met jonge mensen met politieke ambities? Wat denk je dat dit doet met de nieuwe raadsleden waar we allemaal zo blij mee en trots op zijn? Dit is allemaal zo onnodig. We zijn een kleine gemeente en we moeten het met elkaar doen. Maak het allemaal niet zo ingewikkeld. Het interesseert niemand wat er in artikel zoveel van de gemeentewet staat. Het interesseert ons dat we de mogelijkheid krijgen om hier te bestaan. Met zijn allen en met trots op ons mooie eiland.
Samen met het artikel over de raadsvergadering van eergisteren stond er een mooi artikel in de LC over het nieuwe dorpshuis. Een gebouw dat verbindt en is neergezet door de gemeente Vlieland. Een trendbreuk wordt het zelfs genoemd. Daar kunnen we trots op zijn en is het directe resultaat van een slagvaardige gemeente. In de laatste alinea van het artikel valt te lezen: “Op een eiland kijken de mensen echt naar elkaar om.” We hebben als gekozen vertegenwoordigers de taak om hier het goede voorbeeld van te geven. Ik spreek de oprechte hoop uit dat jullie daar vanaf vandaag mee gaan beginnen.
Nel Hopman, NLV