Het is stormachtig weer in politiek Vlieland. Het hoogtepunt van de crisis, of liever het dieptepunt, ontstond doordat de gemeenteraad een motie van wantrouwen tegen onze wethouder Dick Visser aannam. De motie was ingediend door Lijst Fier en ABV. Sommige mensen vragen zich af waarom de heer Visser niet gewoon is blijven zitten, ondanks de aangenomen motie. Dat zou een politieke doodzonde zijn: een motie van wantrouwen is het zwaarste wapen in de politiek; als die wordt aangenomen betekent dat opstappen. Eenvoudiger kan het niet worden uitgelegd. Als de heer Visser de motie had willen negeren zou dit de crisis nog veel erger hebben kunnen maken. Daar wilden we als NLV niet verantwoordelijk voor zijn.
Aanleiding voor de motie was de gang van zaken rond de aankoop van het pand Dorpsstraat 154. De heer Visser had daar indirect een persoonlijk belang bij. Hij heeft dat helemaal aan het begin van het proces in het college van Burgemeester en Wethouders (B&W) kenbaar gemaakt en hij heeft daarna niet meer aan het overleg hierover mee gedaan om de schijn van belangenverstrengeling te voorkomen. Helaas hebben B&W dat niet duidelijk bekend gemaakt, een fout waarvoor de burgemeester excuses heeft aangeboden. Het was een slordigheid van B&W, niet van de heer Visser. Zeker geen reden voor een motie van wantrouwen, hoogstens voor een motie van treurnis, een veel minder zwaar middel. Maar zelfs dat vragen we ons af. Bovendien had die dan niet tegen wethouder Visser maar tegen het College van B&W moeten worden ingediend.
In de raadsvergadering van 23 mei heeft de heer Visser uitgebreid verteld hoe hij van het begin af aan in deze kwestie heeft gehandeld. Zijn verhaal wordt bijvoorbeeld door de heer Bankras, de verkoper van Dorpsstraat 154 bevestigd. Vissers verhaal is door Lijst Fier en ABV niet weersproken. Ze hebben geen andere feiten aangedragen. Op grond waarvan hebben zij dan de motie van wantrouwen ingediend? Wilden zij misschien van de heer Visser als wethouder af?
Het belang van de heer Visser was overigens nogal beperkt. De heer Bankras had belangstelling voor het huis van de heer Visser. Als Bankras zijn huis aan een ander dan de gemeente verkoopt kan hij alsnog het huis van Visser kopen. En als Bankras het huis van Visser niet koopt zou die zijn huis ook wel aan een ander kwijt raken.