Beste Vlielanders,

De Vlielandse politiek is in een crisis beland. NLV heeft niet de bedoeling de zaken nog meer te verstoren dan ze al zijn. We willen het liefst zo snel mogelijk aan de slag om het werk te gaan doen waarvoor u ons en onze collega-raadsfracties hebt gekozen. We vinden het echter ook belangrijk om onze visie op de situatie te geven, zodat u inzicht heeft in het hoe en waarom van ons handelen. Eén van de opmerkelijkste dingen is dat het tot nu toe niet of nauwelijks over de inhoud is gegaan, terwijl de verkiezingen al meer dan twee maanden achter ons liggen.

Al vóór de onenigheid over de aankoop van Dorpsstraat 154 was de formatie van een nieuwe college stukgelopen tussen Lijst Fier en NLV. Daarna lukte het ook tussen Lijst Fier en ABV niet. Vervolgens is op initiatief van Lijst Fier Johannes Kramer als informateur ingeschakeld. Zijn advies over hoe nu verder stond op de raadsagenda van 23/24 mei. De heer Kramer constateert, dat de inhoudelijke verschillen tussen de partijen klein zijn. Er zou gemakkelijk een programma te schrijven moeten zijn, dat door de hele raad wordt gedragen. Ook de programma’s van Lijst Fier en NLV verschillen niet veel. Dat de gesprekken over een coalitie zijn mislukt komt dus niet door inhoudelijke verschillen. Er kwam, zoals Kramer schrijft “een breuk in het wederzijds begrip. Er is onbegrip en irritatie over en weer over de wijze waarop de ander politiek bedrijft.”

Ook volgens NLV zit het verschil niet in de inhoud, maar in de manier van werken. Een voorbeeld is de gang van zaken rond het voorstel om het pand Dorpsstraat 154 aan te kopen. Hierover is al veel gezegd en geschreven, maar het illustreert goed hoe beide partijen in de wedstrijd staan. Voor NLV is onbegrijpelijk waarom het in de raadsvergadering van 25 april door Lijst Fier en ABV van de agenda werd afgevoerd, zodat we er überhaupt niet eens met elkaar over van gedachten konden wisselen.  Dat is toch juist waarom je met elkaar debatteert? College en NLV werden hierdoor verrast; ze hadden de indruk gekregen, dat Lijst Fier in het presidium (het overleg waar alle fractievoorzitters bij elkaar zijn) akkoord was gegaan om het onderwerp op de agenda te zetten en dat het ontbreken van een taxatierapport geen halszaak was. Ten onrechte, bleek nu. Het was toch beter geweest  het voorstel wél te bespreken? Wat je er op dat moment ook van vond. Dan had het eventueel verworpen kunnen worden of had het kunnen worden aangehouden en had precies kunnen worden geformuleerd onder welke voorwaarden het misschien wél door de raad had kunnen worden gesteund, eventueel in een volgende vergadering. Nu ging er een kans verloren die nota bene eerder in principe ook door Lijst Fier was toegejuicht. En terecht: de aankoop van het pand bood een uitgelezen kans midden in het dorp een behoorlijk aantal nieuwe wooneenheden te realiseren. En misschien ook in combinatie met een nieuw gemeentehuis, omdat het huidige niet aan de vanaf 2023 geldende duurzaamheidseisen voldoet en het erg duur wordt om het daaraan te laten voldoen. Maar daar hoefde nu nog geen beslissing over te worden genomen. Dat kon ook niet, want dat is een proces van planvorming met vele betrokkenen. Met de aankoop van Dorpsstraat 154 bleef het in elk geval mogelijk. Welke keuze na verder onderzoek uiteindelijk zou worden gemaakt is aan de raad en daar kan ook de bevolking bij worden betrokken. Met de aankoop kon daarop niet worden gewacht, maar de gemeente kon zich er onmogelijk een buil aan vallen: als er van de plannen niets zou komen had het pand weer kunnen worden verkocht. De overeengekomen prijs was redelijk, kon je ook zonder formele taxatie vaststellen. Niemand heeft ook gezegd, dat die te hoog was.

Het ging ook mis tussen Lijst Fier en NLV, doordat wij naar onze mening niet als gelijkwaardige partners behandeld werden. Natuurlijk, Lijst Fier kreeg de meeste stemmen en NLV verloor nogal wat stemmen. Daarom lieten we het initiatief aan Lijst Fier en wilden we echt niet hoog van de toren blazen. Maar beide partijen  hebben uiteindelijk gewoon  drie zetels in de raad. Logisch dat Lijst Fier het initiatief neemt, maar wel op basis van gelijkwaardigheid. Wat zouden we een sterke coalitie hebben kunnen vormen!

Lijst Fier en ABV wekken de indruk, dat NLV tegen participatie van eilander belanghebbenden zou zijn. Niets is minder waar. Wij zijn juist graag bereid om samen kritisch te kijken naar hoe het in het verleden soms ging. Ook NLV heeft nieuwe inzichten, andere gezichten en nieuwe ideeën. Maar er leek een soort vooringenomenheid bij Lijst Fier over NLV waardoor we eigenlijk niet eens de kans hebben gekregen om hier samen mee aan de slag te gaan. We vinden ook oprecht dat we niet uit het oog moeten verliezen dat er in het verleden goede voorbeelden van participatie door burgers geweest is. Bijvoorbeeld de manier waarop de besluitvorming over de Boswijk tot stand is gekomen. En ook de manier waarop door Rijkswaterstaat de besluitvorming over de versterking van de Waddendijk achter het dorp is voorbereid. Vooraf was wel duidelijk wat de bedoeling was; de noodzaak van die versterking bijvoorbeeld stond niet ter discussie. Er werden diverse mogelijkheden geschetst om die aan te pakken; er bleek volop ruimte om daar ideeën van bewoners in te verwerken. Zo kunnen ook voor de reconstructie van de Kampweg verschillende mogelijkheden aan de bevolking worden voorgelegd. Dit geldt uiteraard ook voor eventuele nieuwbouw op inbreilocaties als de oude bibliotheek, het naastgelegen perceel en eventueel de locatie van het huidige gemeentehuis. In onze ogen nu een gemiste kans.

Informateur Kramer adviseerde om eerst te kijken of een coalitie van Lijst Fier met NLV of ABV alsnog mogelijk zou zijn. Dat bleek niet het geval. De heer Kramer noemde nog vier andere mogelijkheden, maar daar stond  een minderheidscollege van één partij waar Lijst Fier de afgelopen raadsvergadering  op aan koerste (twee wethouders van Lijst Fier, gedoogd door ABV) niet bij. Inmiddels zijn Lijst Fier en ABV tot de conclusie gekomen dat ze het toch wel weer met elkaar willen proberen. De gesprekken zijn gestart over de vorming van een coalitie waarbij allebei de partijen een wethouder leveren. Dat zal voor Lijst Fier dus niet Robert Lanting worden. Wij vinden dit (en dat vonden de partijen een aantal dagen geleden zelf ook nog) een nogal opmerkelijke move. Lijst Fier noemt zichzelf een groen-liberale partij, maar betrekt noch de Groen-witte noch de Nieuw-liberale partij bij de onderhandelingen, maar willen een coalitie met alleen de enige niet-groene en niet-liberale partij. Is dat geen wankele basis? Wat voor concessies worden er nu door genoemde partijen gedaan? Is dit de juiste route? En niet zoals informateur Kramer voorstelde namens de hele raad, op basis van een  raadsprogramma, waar alle partijen aan hebben bijgedragen. Omdat de inhoudelijke verschillen klein zijn zou dat nog steeds moeten kunnen. Is het eigenlijk niet armoe troef dat er nagedacht wordt om nu twee wethouders van de wal aan te trekken? We hebben prima talent op het eiland, mensen met hart voor hún eiland, kennis van de mensen, van de historie, van de gebruiken en van lopende dossiers. Mensen die hier bovendien al wonen. Wij staan nog steeds 100% procent achter onze eigen kandidaat wethouder en onze fractie die met hulp van de steunfractie klaar zijn voor een nieuwe raadsperiode.

Afsluitend: we hoopten direct na de verkiezingen op een college van Lijst Fier en NLV met Robert Lanting en Dick Visser als wethouders. Twee eilanders. Beiden zijn nu aan de kant komen te staan. En waarom eigenlijk? Wat zijn we hier met zijn allen nou eigenlijk mee opgeschoten? De vraag stellen is hem beantwoorden. Uiteraard spelen we hier als NLV ook een rol in door fors te reageren nadat je wethouder geheel ten onrechte een motie van wantrouwen om de oren krijgt. Daar komt een hoop emotie bij kijken en uiteindelijk zijn wij allemaal ook gewoon mensen. Laat alle partijen hier lering uit trekken. Luister naar elkaar, heb oog voor elkaar en probeer je eens in de ander in te leven. Het is tijd dat we stoppen onze energie te steken in het bevechten van elkaar, maar we zullen uiteraard niet stoppen met ons politieke geluid te laten horen.

Wij maken nu even een pas op de plaats, maar staan klaar als we gevraagd worden onze verantwoordelijkheid te nemen. Wij zullen er aan blijven werken om onze collega’s ervan te overtuigen dat we beter kunnen proberen samen vooruit te komen dan achteruit te hollen. Dat is in het belang van ons allemaal.

Nieuw Liberaal Vlieland